Audio: Amsterdam, voorjaar 2020

"De eerste tekst schreef ik in de zomer van tweeduizendachttien, ik denk er nog vaak aan terug. Als ik mijn manier van werken omschrijf, zeg ik vaak dat het fragmentarisch is - omdat ik het leven niet als één logisch verhaal beleef, maar als losse stukken, waarin ieder zijn eigen delen kent. De 'fragmenten' van Marijke en Noel gaan nog vaak door mijn hoofd. Dat kan ook haast niet anders, bijna wekelijks wisselen Marijke en ik nog Facebook-berichten uit, meestal in de vorm van beertjes, hartjes of bloemen. 

Soms stuurt ze mij ook dingen waarvan ik niet goed weet hoe erop te reageren. Petities voor het blijven van zwarte piet, of voor het terugsturen van mensen naar hun eigen land. Ik geloof niet in zwarte piet en ook niet in eigen landen - maar ik geloof wel in Marijke en Noel. Ze hebben mij blijvend geraakt en blijven mij bij in hun gastvrijheid en hoe ze hun eigen grenzen durfden te verleggen. Hoe ze ons binnen lieten uit nieuwsgierigheid en verrast werden door wat die openheid opleverde. Niet in fysieke of meetbare vormen, maar in een connectie."
 

Beluister hieronder het volledige audiofragment van Maite.