Waiting for the blue frog

De vierde dag is een regenachtige dag. We schuilen onder één van de asbestdaken. Dit materiaal werd veel gebruikt in de steenfabrieken, want asbest is namelijk erg bestendig tegen hoge temperaturen. Deze plek grenst aan een bos, waar braamstruiken enkele ruïnes overgroeien. Het lijkt wel een mystieke plek, waar de natuur zijn eigen leven leidt. Hier ontmoeten we een man die in de in de regen wacht op het perfecte moment om een blauwe kikker, die in de kleine vijver van het bos leeft, op beeld vast te leggen. We beseffen dat dit bos niet enkel voor ons een strategische plek is om te observeren. Het dorp lijkt terughoudend, maar terwijl we hout hakken en posters klaarmaken voor het event dat we de volgende dag gepland hebben met de Gelatinografo, komen langzaam mensen tevoorschijn die graag verhalen met ons delen. We ontmoeten Michael en Katleen, twee sterke mensen, die ons verwelkomen en graag de solidariteit in hun gemeenschap tonen. We ontmoeten ook René, die tot de familie van de Steenbakkerij Gebr, Lauwers behoort, hij vertelt ons langzaam meer over het verleden van deze plek.